เรื่อง: นภาพร ไตรวิทย์วารีกุล

Hi-Lights:

• อยาก “ผูกใจ” ต้องใช้ “ใจผูก”  ไม่ใช่โทรจิกโทรตาม แทนที่จะเป็นความน่ารักกลับเป็นความน่ารำคาญ  ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งหายใจไม่ออก ถ้าคนจะไป ต่อให้ตัวอยู่ใกล้ๆ ใจก็ไปได้ ถ้าไม่มีความสุขมากพอ
• ไม่ว่าจะรักใคร เรามีด้วยกันสามโลก  โลกส่วนตัว  โลกส่วนเรา และโลกส่วนรวม ทั้งสามโลกโคจรอยู่ใกล้ๆ กัน ไม่ใช่บังคับให้มีแต่โลกส่วนเรา

Q : หนูมีความรักที่อยู่ในกรอบของคนๆ หนึ่ง อยู่ในกฎเกณฑ์ที่แสนจะอึดอัด หนูคบกับแฟนมา 3 ปี แฟนทำงานแล้ว แต่หนูยังเรียน เขาเอามาเป็นข้ออ้างเสมอว่าหนูยังเด็ก ไม่รู้หรอกว่าทำไมเขาถึงห่วง แต่หนูว่าเขาขี้หวง ขี้ระแวง แล้วก็อารมณ์ร้อนมากๆ ห้ามให้หนูเล่นไลน์ เล่นไอจี เล่นเฟซบุ๊ก ได้แต่ห้ามโพสต์รูป แชร์เรื่องราว หรือรับเพื่อนที่เป็นผู้ชาย เวลาจะขึ้นวินมอเตอร์ไซต์ไปเรียน บังคับให้ถ่ายวิดีโอตอนนั่ง เพราะกลัวว่าวินจะจีบหรือมีการพูดคุยเล่นอะไรกัน เวลาถึงมหาวิทยาลัย บังคับให้ถ่ายวิดีโอตอนเดินเข้าไปนั่งในห้องเรียน เพราะกลัวจะมีผู้ชายมาแซว หรือกลัวว่าหนูจะนั่งข้างผู้ชาย เวลาหนูนั่งเรียน เขาก็จะคอยโทรวิดีโอคอลมาตลอด  คอยดูว่านั่งข้างใคร มีผู้ชายหรือเปล่า ห้ามให้หนูไปเที่ยวกับเพื่อน  เขาบอกว่า ถ้าจะไปไหนต้องมีเขาไปด้วยตลอด ถ้าไม่มีห้ามไป เวลามีปัญหากันเขาก็ด่าหนูแรงมากๆ บางครั้งก็ไล่ให้ไปตาย เขาบอกว่าแค่งานเขาก็เครียดแล้วอย่ามาวอน  หนูอึดอัด แต่ก็กลัวว่าวันหนึ่งไม่มีเขาหนูจะอยู่ไม่ได้แน่ๆ หนูควรทำยังไงดี

A : พ่อแม่รักหนูมากกว่าเขาอีกค่ะ ทำไมต้องหวงจนต้องอยู่อย่างผิดธรรมชาติขนาดนี้ มีพ่อแม่ที่ไหนบอกลูกไหมคะว่า เพราะรักลูกมากเลยไม่อยากให้คบเพื่อนนะลูก ถ้าลูกใครไม่มีคนคบ คนที่กังวลที่สุดก็คงเป็นพ่อแม่นี่แหละ เลี้ยงลูกยังไงไม่เป็นที่ต้องการของสังคม รักใครควรให้คนๆ นั้นมีความสุข  ไม่ใช่เหมือนติดคุก อบอุ่นก็ต้องไม่อึดอัด หวงนิดๆ พอน่ารัก หวงมากนักก็เหมือนดูถูกว่า เราใกล้ผู้ชายคนไหนต้องอยากได้ผู้ชายคนนั้นเสมอไป ช่วยให้เกียรติกันสักนิด เขามีปมชีวิตอะไรหรือเปล่าคะ ถึงไม่มั่นใจตัวเองขนาดนั้น คิดว่าแฟนต้องทิ้งกันตลอดเวลา หรือถ้ากลัวแฟนทิ้งไป  ทำไมไม่ดูแลกันดีๆ อะไรก็ด่า อะไรก็ไล่ให้ไปตาย เธอน่ารักขนาดไหนกันถึงอยากจะให้ฉันซื่อสัตย์

อยาก “ผูกใจ” ต้องใช้ “ใจผูก”  ไม่ใช่โทรจิกโทรตาม แทนที่จะเป็นความน่ารักกลับเป็นความน่ารำคาญ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งหายใจไม่ออก คิดว่าดูแลคน คล้ายๆ ดูแลของ ต้องเอาไปเก็บใส่ตู้ หรือผูกขาเอาไว้ ถึงสบายใจว่าเธอไม่ไปไหน ถ้าคนจะไป ต่อให้ตัวอยู่ใกล้ๆ ใจก็ไปได้ ถ้าไม่มีความสุขมากพอ

จะเป็นคนวัยไหนเมื่อคบใคร เราก็อยากมีความสุข ไม่ใช่ทนทุกข์เพราะอึดอัด รักกัน เรายังต่างมีลมหายของตัวเอง  แค่มีความสุขในการหายใจใกล้ๆ กัน ไม่ใช่อยู่กับฉันแล้วไม่ต้องไปเจอใครบนโลกนี้อีก คนเรามีหลายองค์ประกอบในชีวิต    คนรักเป็นแค่ส่วนหนึ่ง ไม่ใช่โลกทั้งใบ พอเขาจากไปก็ใช่ว่าโลกจะแตก

เขารักเราขนาดนี้เคยไปกราบพ่อแม่เราหรือยังคะ ลองฟังท่านบ้างไหมว่าท่านอยากให้ดูแลลูกสาวท่านอย่างไร อะไรคือความสุขของเรา เขาเคยรู้บ้างไหม คบเราแบบเอาแต่ใจเขา แล้วเมื่อไรจะแคร์หัวใจเรา

ไม่ว่าจะรักใคร เรามีด้วยกันสามโลก  โลกส่วนตัว  โลกส่วนเรา และโลกส่วนรวม ทั้งสามโลกโคจรอยู่ใกล้ๆ กัน ไม่ใช่บังคับให้มีแต่โลกส่วนเรา กำทรายแน่นไป วันหนึ่งทรายก็ไหลทะลักออกจากมืออยู่ดี

คุยกับตัวเองก่อน จะรักกันมากแค่ไหน ไม่มีใครตายเพราะใครค่ะ ไม่มีเขาเราก็อยู่ได้ เขาไม่ใช่คนให้กำเนิดเราเสียหน่อย หรือต่อให้พ่อแม่ผู้ให้กำเนิดจากไป ทุกหัวใจก็ยังต้องเดินหน้าต่อเลย ก่อนเจอเขาเราอยู่อย่างไรก็ต้องกลับไปอยู่ให้ได้คล้ายๆ เดิม ที่สำคัญถ้าอยู่ใกล้เขาแล้วทุกข์ ก็ต้องไปมีความสุขไกลๆ เผลอๆ อาจไม่เหนื่อยใจขนาดนี้

ถ้ายังมีโอกาสเปิดใจคุยกันได้  ถามเขาดีๆ “ไม่มั่นใจอะไรในตัวเอง  หรือไม่มั่นใจอะไรในตัวเรา เราเลือกเธอแล้ว คบมา 3 ปีแล้ว ถ้าไม่ดีเราคงไม่รัก อย่าหาว่าฉันมักง่าย อยู่ใกล้ผู้ชายคนไหนต้องไปกับคนนั้น ที่สำคัญ  พูดกันดีๆ เถอะนะ พ่อแม่ไม่เคยด่าฉันแรงเท่านี้เลย”

รักกันต้องไม่ทำร้ายกันทั้งร่างกายและจิตใจ ถ้าขอแล้วเขาให้ไม่ได้ ก็ต้องบอกตัวเองเอาไว้ เรายังเป็นหัวใจของพ่อแม่  อย่ายอมให้ใครมาทำอะไรแย่ๆ เพราะหัวใจพ่อแม่จะเจ็บที่สุด คนเรามีหลายองค์ประกอบในชีวิต คนรักเป็นแค่ส่วนหนึ่ง ไม่ใช่โลกทั้งใบ พอเขาจากไปใช่ว่าโลกจะแตกเสียหน่อย